Hvannadalur

Við Hvannavelli (HG2009)

Á Völlunum er ágætt skipulag með tilliti til hjólreiða og útivistar. Um hverfið liggja margir göngu- og hjólastígar sem hlykkjast skemmtilega um hraunið. Kannski ekki alltaf styðstu leiðina en skemmtilegar leiðir. Á kafla er bein og breið leið sem færir hjólreiðamanninn hratt í gegnum hverfið. En við Hvannavelli er leiðin rofin. Þar er einfaldlega ekki gert ráð fyrir að haldið sé áfram yfir götuna eins og sést á myndinni. Óskiljanlegt?

Vorboðinn Haemoatopus ostralegus

Fyrir suma er lóan vorboðinn en í mínum huga er það tjaldurinn. Ég hef miklar mætur á fuglinum sem er vaðfugl af ættbálki strandfugla og telst til tjaldættar. Í morgun hjólaði ég fram á þrjá félaga að leik við hjólaleiðina sunnan Fossvogskirkjugarðs. Þeir stigu óútskýranlegan dans, sungu og trölluðu svo ekki var hægt annað en að hrífast af galsanum. Þó að þeir hafi ekki boðið upp á uppstillta myndatöku þá létu þeir sé fátt um finnast þótt ég staldraði við fylgdist með þeim úr nálægð. Vorið er komið.

Tjaldur á hjólaleið sunnan Fossvogskirkjugarðs (HG2012)

Tjaldur á hjólaleið sunnan Fossvogskirkjugarðs (HG2012)

Tjaldur á hjólaleið sunnan Fossvogskirkjugarðs (HG2012)

Trinidad

Úthverfi Trinidad (HG2011)

Trinidad (HG2011)

Trinidad (HG2012)

Trinidad (HG2012)

Reisulegur fákur í miðbæ Trinidad (HG2012)

Annar reisulegur fákur í Casa del Musica í Trinidad (HG2011)

Endurnýting

Við Öskju (HG2012)

Hugvitsamlega hannað bretti. Tveggja lítra gosflaska rist, sniðin og snildarlega fest við hjólið.

Stamminn. Enn af Kúbu

Í Havana (HG2011)

Þessi stelpa hefur verið um fimm ára aldurinn. Hún hjólaði áhyggjulaus, að því er virtist, á götum Havana. Sjálfur hafði ég ekki miklar áhyggjur af henni enda afar lítil og hæg umferð í miðborginni.

Í Vinealis (HG2012)

Það er vöruskortur á Kúbu. Ég sá hvergi barnastóla en það kom ekki í veg fyrir að foreldrar hjóluðu með börnin sín. Neyðin kennir naktri konu að spinna segir máltækið og það á vel við þar í landi. Íbúarnir eru sérfræðingar halda við hlutum og smíða það sem ekki fæst í búðum. Það sést vel á öllum gömlu bílunum sem enn eru götunum og hafa verið frá því fyrir bylting. Hvað þá bögglaberi með ásetu - ekkert mál.

Í Vinealis (HG2012)

Ein af mínum uppáhalds myndum. Það verður ekki fallegra. Myndin þarfnast engrar útskýringar.

Í Vinealis (HG2012)

Dæmigerð borgarmynd í landi byltingarinnar.

Stamminn

Plaza Vieja í Havana (HG2011)

Það eru engar tvær borgir eins og það er sannarlega engin borg eins og Havana á Kúbu. Aldrei hef ég komið á jafn þversagnakenndan stað. Hvergi er reisnin meiri og hvergi er niðurníðslan meiri. Fögur fyrirheit og jafnframt ömurlegar afleiðingar. Allt til alls en samt sem áður vöruskortur. Eldsneyti af skornum skammti og bílar einnig. Við þessar aðstæður virðast hjólreiðar þrífast vel. Havana er hjólreiðaborg og það á reyndar við um flestar borgir og bæi á eyjunni. Þrátt enga innviði og engar sérstakar aðstæður fyrir hjólreiðafólk. Og þrátt fyrir vöruskort og að það sé erfitt að verða sér út um nýjan hnakk, þá er reiðhjólið þarfasti þjónninn fyrir marga íbúa í landinu.

Í Vinealis (HG2012)

Garðabær leynir á sér

Nafnlaus restrasjón við Arnarnesvog (HG2012)

Garðabær hefur ekki orð á sér fyrir að vera frammúrstefnulegt sveitarfélag. Sumir myndu segja að sveitarfélagið væri íhaldssamt og jafnvel forpokað. Skemmst er að minnast umræðunnar um fyrirhugaða lagningu göngu- og hjólreiðastígs fyrir Arnarnes sem mætti harðri gagnrýni íbúa, sérstaklega í Arnarnesi. Stöku sinnum kemur þó fyrir að Garðbæingar séu fyrstir með fréttirnar. Ef undan er skilin Café Nauthóll þá er enga veitingasölu að finna við strandstíginn s.k. Nema í Arnarnesvogi þar sem reist hefur verið Kaffihús (sem ég reyndar veit ekki hvað heitir) með góðum sólpalli og útsýni yfir voginn og Bessastaði. Engin rekstur er þó á staðnum yfir vetrar mánuðina og það þykir mér miður. Hins vegar hugsa ég mér gott til glóðarinnar á komandi sumri þegar staðurinn opnar vonandi að nýju.

Hjólatúr

Breki og Helgafell í baksýn (HG2012)

Ég, Breki og Flosi fórum í fyrstu "upplandsferðina" á árinu í gær. Við hjólum nú stundum í hesthúsið að hitta afa Stebba eða Björk en við köllum það ekki upplandsferð. Við komum nú reyndar við í leiðinni og í bakaleiðinni þegar við hjóluðum í Kaldársel og þáðum kaffi.
Við fórum "gamla" Kaldárselsveginn því þar er ágætt að sleppa Flosa lausum. Að vísu er alltaf hætta á að rekast á hestamenn og við þurfum að vera vel vakandi og óla Flosa ef við sjáum glitta í þá. Einnig er alltaf hætta á að rekast á aðra hunda en þeim hefur fjölgað mikið á undanförnum árum sem ganga með hundana sína um þessar slóðir. Það er ekki skrítið þar sem þetta er frábært útvistarland. Þess vegna förum við oft snemma eða seint á kvöldin til að fá þessa verða fyrir minstu ónæði og til að fá þessa tilfinningu að við séum einir á ferð. Við þekkjum líka fáfarnar slóðir sem við förum stundum en þær er fæstar gott að hjóla.
Veðrið var ágætt, t.t. hlýtt en blautt og það gekk á með éljum. Við vorum vel klæddir svo það kom ekki að sök en hundurinn varð eins og drullusokkur.

Leiðangursmenn við skálann í Kaldárseli (HG2012)

Hvað fara margir hjólreiðamenn um Fossvoginn á degi hverjum?

Um 18 hjólreiðamenn höfðu fari um þessi gatnamót kl. 8:30 í morgun 

Það er löngu tímabært að hefja talningar á hjólreiðafólki. Fyrir þá sem vinna við eða rannsaka samgöngur er bagalegt að ekki séu til nákvæmar tölur yfir fjölda hjólreiðamanna. Talningar á bílum við götur eða gatnamót eru mikilvægar forsendur fyrir stefnumörkun og verkáætlun fyrir umferðamannvirki. Það sam gildir um hjólreiðar. Koma þarf upp teljurum við valdar hjólaleiðir í borginni. Með því móti fást marktækar tölur um raunverulegan fjölda hjólreiðamanna og hvar álagið er mest. Þá verður hægt að meta þörfina fyrir uppbyggingu hjólaleiða í borginni. Hvort, hvar og hvernig?